Tükürsem
Acziyetimin doruklarından
Ar damarı çatlak şehre
Tiksinir
Gözlerine mil çekilmiş evler
İçinde sarhoş sevgilerle
Fabrika yapımı insanlar
Robotik gülümseyişler içinde
Yalan yüklü gemiler bırakır
Şehrin ürkek gözlerine
Bütün ruhsuz cesetler
Aynı gökyüzüne bakar
Maddenin dağılgan gölgesinde.
Şehre mahrem dudaklar dokunur
Alafranga esintiyle
Her ilkel öpüşle
Yörüngesinden çıkan şehir
Robotik gülümseyişler bırakır
İnsanın yüzüne.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder