AY ŞAVKIR YANAKLARINDA / İsmail GÖKTÜRK

              

Kızım Alanur Hüma'ya/

Benim kızım bir nazenin kelebek
Kanatları her daim yaldızlı
Bazan bulutlar dolsa da gözlerine bir öbek
Göğü güneşlidir kızımın, gecesi yıldızlı

Kızımın yürüyüşü bir orman esintisidir
Konuşunca kuşlar cıvıldar, gülünce ırmak çağıldar
Benim kızım bir orman perisidir
Üzülünce çiçekler solar, ağlasa kuşlar ağlar

Merhametin ibresi incedir, titretir yüreğini
Göğsünde yuva yapmış sanki pır pır bir güvercin
Küsüp gücenme bilmez, esirgemez emeğini
Muhabbetin yeşermesi, sevginin çiçeklenmesi için

Babasının güftesidir, annesinin bestesi
Kızım, gönül istiridyesinin incisidir
Bütün kızlar, bilirim babasının pirensesi
Benim kızım dünyanın en birincisidir.