yeşil ve yemyeşil / mustafa alper taş

hatırla
camlarda uykusuz bir serçe gibi
bilemeden ağaçların en güzel yerlerini
dolanıp durdu denizin karartısı
hazirandı

parlayan tüyleriyle henüz ısınmış bir at
birden sessizdi herşeyimiz

hatırla
yeni bir yokuştan aşağı
koşmuyor da uçuyordu bütün çocuklar
ayak sesleri sırtımızda

yaşamaktan daha fazla
bir şey vardı
uykumuzda