Mektup/Ferhat ALTUN

 

ben şiire gül diye başlamak isterim ama 

turgut abi'nin derdi başkadır

başkadır çünkü o sümbülteber emzirir

gülü ciddiye alır

her şeyi düzeltmeye kalkışır falan

ben koynumda sezai abi'nin namlusundan kalan

kurşunlarla yatarım

sapanımda dünyayı dünyayla nişanlarım

turgut abi'nin nazlıdır şiiri

ruhuma bir at diker, getirir cümbüşlerini yaşamanın

ben semirik şairlerin asude bahar ülkesinde rindlerle gezerim 

ölümdür şiirimde yaşamanın yongası

turgut abi şiirindeki puthaneyi yıkar, temizler sözlerini

ben galip dedemin putlarıyla 

bir sevgilinin yüzüne doğru iman ederim

fuzuli'nin kadehini tutan ellere kurban ederim kendimi

turgut abi iyi şairdir 

ben de şairim dostlarım iyi bilir

o neyce yaşadı bilmem ama 

ben küfrün alnını karışlarım ismetçe

kim adımın sonundaki d'yi tebdil ettiyse 

kim değiştirdiyse günlerimi

kim yaktıysa dil evimi 

ona tiksintimtırak bir his duyarım

bir de dostlarım vardır

türkülerden tütünlerden kuşlardan 

erzurum'da kar yağmış 

nasılsın?