MISRALARI YUMAK/Hasan EJDERHA

Bir kere nehre uzak kalınca
Yavru ceylanlar ve anneleri
Bin kere hatırlayıp koklarlar

Ruzigârı
Nehir taraflarına
Savrulan
İştahlarını sınarlar
Kavrulan
İç duvarlarının
Dayanılmaz çağrısına direnerek.

Ekinler suvarır
Bulutların kanatları
Okşayınca başakların yanaklarını
Yavrularını
Emziren marallar
Mahremine siper eder 

Tarlaların bereketli göğertilerini.

Hikmeti gören şairler
Çöküp diz üstü toprağa
Göğe kaldırıp ellerini
Avuçlarına düşen yaprağa
Bakıp iç çekerler
Bir kere şiire uzak kalınca
Şairler ve anneleri
Bin kere hatırlayıp koklarlar
İlhamlar savuran ruzigârı
Çiçeklenmiş gönül bahçelerinde
Mısralar dererler
Hasat sevinci yaşayan
Çiftçiler gibi
Çağlayan sevinç ırmaklarında
Yurlar bereket ile mısraları.

Ben ise
Bir ekinlere
Bir ceylanlara
Bir şairlere
Bakıp
Diz çöküp toprağa
Bakıp avuçlarımdaki yaprağa
Ararım kendimi
Bulamayacağımı bile bile