Saltanatı yıkılan çağın
Çok katlı binalarında yükselen
İndirgenmiş günahlar
Varoluşçu yalnızlıkların çarkında
Diş geçiriyor insanın utancına
Göğün yırtıcı sağanaklarıyla
Rayından çıkan vicdan
Kimyasını bozarken dünyanın
Bütün ezberlerin gıcırtısı
Kirli bir iz bırakıyor
Kulaklarında çocukların
Doruğu öfkeli bir bedenden
İnsanın kalbindeki sığınaklara
Radarlar savruluyor yaşamdan telaşlı
Çelik yalanlar içinde
İndirgenmiş günahlar
Tutunacak bir dal oluyor
Ölüme karşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder