GİRİFT YALNIZLIK / Ahmet Özmen KILIÇ




O gözlerindeki muziplik,
Bakışların arasına sinmiş yalnızlığının
Vaveylasını kimse göremiyordu,
Bilemiyordu…
Herkes bencil ve korkak kalıyordu,
Ve söyleyemiyordu,
En çok da hayatta seni bu yordu…

Bense o gözlerindeki keşmekeş muzipliği bekliyordum,
Yalnızlığının vaveylasını kelimelere sığdırmaya çalışıyordum.
Belki de seni,
Bütün vaktimi,
Ömrümü alman için uzağıma yazıyordum,
Ve sana yetişmek için hızla koşuyordum.

Belki de trajik kaderimi yaşıyordum,
Şimdi oturmuştur yanı başına yalnızlığın,
Ben göremiyordum.

Sen kendi yalnızlığını ararken,
Ben bizim hayatımızı yaşıyordum.
Ve kaçtığın,
Yalnızlığın esiri oldun.
Ve hiç gelmeyeceğini bildiğim seni bekliyordum.

Ve o gözlerindeki muziplik,
Bir sır gibi ömrümü sarıyordu,
Çözemiyordum.


09.01.2007






7 yorum:

  1. Ahmet bey eserlerinizde çok güzel detaylar saklı ve oldukça güzel bir iş çıkartıyorsunuz sizi canı gönülden tebrik eder bu tür eserleri daha sık görmek isteriz başarılar.

    YanıtlaSil
  2. Maşallah güzel bir paylaşım olmuş

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel emeğine sağlık .

    YanıtlaSil