ZEYTİN ÇİÇEĞİ / Hidayet BAĞCI



Geldiğimde başladı her şey,
İlk oruç, ilk düğüm, ilk bakış…

Ben bu aleme vardığımda gördüm
Balığın havada dahi yüzebildiğini…
Anlayabildim,
Kaleme düşen bir şairin
Acı çeken mutluluğunu…

Geldiğimde başladı her şey,
Güneş tepemde ısıtırken bedenimi
Yaprak ile dal arasında kaldım, ey şair!
Kurtar beni bu ilk düğümden
Ellerinde demet olayım…

Benim adım zeytin çiçeği,
Adına yemin edilen çiçek…
Kıymetini Hüda bilir ki ben ney’im…
Dalımda yaprak, kökümde yemin
Belki sesimi rüzgarla duyarsın…

Adımla kulağın çınlasın, ey şair!

Geldiğimde başladı her şey,
Gökyüzü olabildiğince mavi…
Güvercinler,
Gidebilecekleri yere kadar özgürler.
Yalnızlığıma iten menekşeler;
Bir o kadar Cebrail, bir o kadar Azrail kokulu…

Adımla kulağın çınlasın, ey şair!
Ben ki;
Ellerinde demet olmayı bekleyen zeytin çiçeği…




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder